Bres

betekenis & definitie

Bres - 1) (krijgsk.), eene opening door geschutvuur (bresschieten*), mijnen, e. d. in de omwalling van een vestingwerk gemaakt, om bij de bestorming het binnendringen in het verdedigingswerk mogelijk te maken. Bij eene beklimbare bres is de instorting van den wal zoodanig geweest, dat de bestorming over de br. zeer gemakkelijk kan worden uitgevoerd ; — 2) (in een dijk), gat, dat in een dijk geslagen, geschuurd, geloopen of gevallen is, en waardoor het buitenwater kan vloeien. Is eenmaal een b. ineen dijk geslagen, dan loopt het water ten gevolge van het groote verval zeer snel naar binnen en schuurt de „zathe’van den dijk uit, zoodat zeer diepe gaten, „wielen” kunnen ontstaan. Het is vaak onvoordeelig door deze „diepewielen” heen den dijk te herstellen, zoodat men er omheen gaat, waaraan veel dijken langs onze rivieren hun uitermate grillig beloop te danken hebben; zie DIJK.