Bolivar (Simon), bevrijder van Zuid-Amerika van de Spaansche heerschappij, geb. te Caracas in Venezuela 24 Juli 1783, studeerde te Madrid in de rechten, bereisde daarna geheel Europa, bezocht op de terugreis naar Venezuela in 1809 ook de Vereenigde Staten van Noord-Amerika en vatte hier het plan op, te trachten zijn geboorteland van het Spaansche juk te bevrijden. Te Caracas gekomen verbond hij zich met de patriotten en werd, toen in 1810 de strijd om de onafhankelijkheid uitbrak, door de revolutionnaire Junta naar Londen gezonden, vanwaar hij Sept 1811 met een bezending wapens terugkeerde ; hij streed nu onder Miranda, totdat hij na de onderwerping van Venezuela door de Spanjaarden naar het eiland Curaçao een goed heenkomen moest zoeken. Reeds in Sept. 1812 trad hij echter weder onder de insurgenten van Nieuw-Granada op. Door het edict van Truxillo verklaarde hij aan de Spanjaarden den oorlog op leven en dood.
Na de nederlaag der Spaansche troepen bij Lastoguanes bezette B. 4 Aug. 1813 de stad Caracas en in Jan. 1814 was geheel Venezuela in handen der opstandelingen. Doch spoedig keerde de krijgskans; 11 Juni 1814 werd B. door de troepen van generaal Boves in de vlakten van La Puerta totaal verslagen, waarop Caracas ook weer verloren ging. Na verschillende omzwervingen, o.a. naar Jamaica en Haïti, landde hij in Dec. 1816 met troepen op ’t eiland Margarita. In de nu volgende jaren behaalden B. en zijne aanhangers zóó vele overwinningen op den Spaanschen generaal Murillo, dat op 17 Dec. 1819 door het congres te Angostura in Venezuela eene wet werd aangenomen, waarbij B. benoemd werd tot president over de republiek Columbia, die gevormd werd uit de tezamen gevoegde republieken Venezuela en NieuwGranada. In 1821 behaalde B. op de Spanjaarden eene beslissende overwinning bij Carabobo, die een einde maakte aan den oorlog in Venezuela. Spoedig hierop werd een handelsverdrag tusschen dit land en de Vereenigde Staten van Noord-Amerika gesloten.
In 1824 werden de Spanjaarden na de gevechten bij Junin en Ayacucho door B. uit geheel Peru verdreven. Opper-Peru werd nu eene afzonderlijke republiek onder den naam Bolivia, aldus naar hem genoemd, en koos B. tot president voor ’t leven met de macht van een dictator. In het volgende jaar trad hij echter reeds af, omdat hij toen, en wederom in 1828, herkozen werd tot president van Columbia met bijna onbepaald gezag, wat veel ontevredenheid wekte, vooral onder de vurige republikeinen. B. werd van monarchistische plannen beschuldigd, omdat hij aan Bolivia eene weinig republikeinsche grondwet gegegeven had (Code Boliviano) en in Columbia de vrijheid van drukpers onderdrukte en de kloosterscholen weer oprichtte. Een opstand brak in Venezuela uit, tengevolge waarvan B. 27 April 1829 als president aftrad. Hij stierf 17 Dec. 1830 te San Pedro bij Santa Martha.
