Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 06-12-2018

Blockland

betekenis & definitie

Blockland - (Anthonie van Montfoort, genaamd van), geb. 1632 te Montfoort, gest. te Utrecht 1683. Hij genoot het onderwijs van zijnen oom Hendrik en werkte eenige jaren bij Frans Floris te Antwerpen. In 1562 wordt hij weder te Montfoort genoemd en trad daar in het huwelijk. Kort daarna vindt men hem te Delft, waar hij met Comelis Musius bevriend geweest is en zich naar het schijnt voornamelijk met naakt-studies bezig hield.

Een reis naar Rome 1572 bracht hem in kennis met de werken van Parmegiano. In 1677 werd hij te Utrecht in het Gilde opgenomen. Uit een 2e huwelijk had hij drie kinderen. Wat wij van B. kennen, doet hem ons waardeeren als een der Romanistische manieristen, waaraan de 16e eeuw in Nederland zoo rijk geweest is, die echter voorloopig de zware kost, die zij in Italië vonden, niet konden verteren. G. J. Hoogewerff, die in zijn „Ned. schilders in Italië in de 16e eeuw” twee paginas aan B. wijdde, heeft voor het eerst op het juiste oordeel van Van Mander ten opzichte van B. gewezen. Het meest geroemde werk, een groot altaarstuk van 1679 uit de St. Marie-kerk te Utrecht, Hemelvaart v. Maria voorstellend, is sedert 1846 spoorloos verdwenen. Veel van zijn werken zijn in den Beeldenstorm verloren gegaan.

Men kan zich echter van dat werk vaak toch eenig begrip vormen door gravures, die er naar zijn vervaardigd. Enkele musea, o.a. die te Gouda en te Haarlem, bewaren werken, die aan hem toe te schrijven zijn. Ook een schilderij met een mythologisch onderwerp „Diana en Acteon” bezit het museum te Weenen. Matthijs van Balen beschrijft reeds in 1677 B.’s „Laatste Avondmaal” in het museum te Dordrecht. Hij schijnt ook eenige portretten gemaakt te hebben en heeft veel geteekend. Prenten naar zijn teekeningen vervaardigde H. Wierx, H. Goltzius en Ph.

Zalm. Onder zijn leerlingen moeten hier vermeld worden: Cornelis Ketel en Michel. Janzn. Mierevelt. Litteratuur: In het bovenaangehaald werk van Hoogewerff en in ThiemeBeckers’ Künstler-Lexikon.

< >