Blaurer, eigenlijk Blarer (Ambrosius), hervormer van Württemberg, geb. 12 April 1492 te Konstanz, was prior van het Benedictijnerklooster te Alpirsbach, werd toen door het lezen van Luther’s geschriften voor de reformatie gewonnen, en daarom in 1521 van zijn ambt vervallen verklaard; arbeidde vervolgens als Evangel. prediker in zijn geboorteplaats, en werd tot regeling van het kerkwezen in 1528 naar Memmingen, in 1531 naar Ulm, en in 1534 door hertog Ulrich naar Württemberg beroepen; hij nam een, tusschen dat van Luther en Zwingli gelegen, standpunt in, en werd door de streng-Lutherschen in 1538 uit Württemberg verbannen, na aldaar een belangr. organiseerend werk te hebben verricht, dat hij in de steden Isny, Lindau en Augsburg voortzette. Het interim dwong hem de wijk te nemen; hij begaf zich naar Zwitserland en overl. te Winterthur, 6 Dec. 1564. Zie: Th. Keim, Ambr.
Blarer (Stuttg. 1860); Th. Pressel, Ambr. Blarers Leben und ansgewählte Schriften (Elberf. 1861).
