Blague

betekenis & definitie

Blague, ontleend aan het Hd. „balg”, beteekent in het Fr. 1) „tabaksbuil”, 2) „pocherij”, „snoeverij”, „opsnijerij”. Het ww. is „blaguer” en het daarvan gevormd znw. „blagueur”, pocher, snoever, opsnijer. In deze laatste beteekenis is „blague” een neologisme en werd eerst in 1878 in het „Dict. de l’Académie” opgenomen.