Binnenraam noemt men het samenstel van horizont. en vertic. houten regels, waarin de ruiten van een lichtkozijn gezet worden, hetzij met stopverf, hetzij met latjes of latjes met stopverf. Het b. past in de, daarvoor in het kozijn gemaakte, sponningen. Het kan vast of beweegbaar gemaakt worden; in het laatste geval onderscheidt men draai-, schuif-, stolp- en tuimelramen. De regels van een b. worden gewoonlijk genomen van grenenhout ter dikte van 3.5 a 4.5 c.M. en ongeveer 7 c.M. breed.
De horizont. regels noemt men dorpels: onderdorpel en bovendorpel. De vertic. regels zijn stijlen. Bij een schuifraam, waar men een onderen een bovenraam onderscheidt, welke geheel of ten deele voor elkaar kunnen schuiven, noemt men de dorpels van het onder- en bovenraam, welke elkaar in gesloten toestand nagenoeg bedekken, de wisseldorpels. De bovendorpel van het onderraam en de onderdorpel van het bovenraam zijn dus de wisseldorpels van het schuifraam. Deze hebben gewoonlijk een grootere dikte dan de stijlen, terwijl de onderdorpel van het onderraam of weldorpel meestal nog zwaarder afmeting heeft, om er een zoodanig profiel aan te kunnen geven als wenschelijk is voor de waterdichtheid. Bij een schuifraam kan zoowel het bovenraam als het onderraam schuivend worden gemaakt. Meestal zijn daartoe de ramen door koorden verbonden met tegenwichten om het schuiven gemakkelijk te maken.
Een draairaam wordt aan scharnieren opgehangen en met een schuif of slot gesloten; het kan naar buiten en naar binnen draaiend gemaakt worden. Om het in geopenden stand te houden, zijn er ijzeren haken of andere inrichtingen aan de ramen of de kozijnen gemaakt. Is een raam aan den onderdorpel draaiend gemaakt, dan noemt men het tuimelraam; dit wordt veel gebruikt in scholen, keukens en overal, waar het om de ventilatie gewenscht en door gordijnen niet onmogelijk is. Een stolpraam is een dubbel draairaam met stolpnaald; zie voorts LICHTKOZIJN.
