Bhartrihari

betekenis & definitie

Bhartrihari (in het Sanskrit Bhartŗhari), naam van den vermoedelijken schrijver van een spreukenverzameling in het Sanskrit; volgens de Indische overlevering was B. de broeder eens konings, Wikramâditja; hij bracht zijn jeugd in losbandigheid door en vatte bij het sterfbed zijns vaders het voornemen op, de wereld vaarwel te zeggen; aan den oever der Çiprâ wordt nog heden een hol aangewezen, waarin hij de rest van zijn leven zou hebben doorgebracht; volgens Chineesche bronnen leefde hij omstreeks de 7e eeuw vóór Chr., werd zevenmaal achtereen Boeddhistisch monnik en uit liefde tot de wereldsche genietingen weer leek. Op zijn naam staan een drietal centuriën (Sanskrit: çataka) van spreuken; de eerste voert den titel çŗngāraçatakam (centurie der liefde); de inhoud hiervan is van erotischen aard; de tweede heet nîtiçatakam (centurie der levenswijsheid) en bevat een menigte spreuken over allerlei omstandigheden des levens; de derde is getiteld vairāgyaçatakam (centurie der wereldverzaking), meest onderwerpen van godsdienstigen aard, het opgeven van de wereld, de macht van het noodlot, enz. bevattende. Alle drie deze verzamelingen worden voor bloemlezingen uit verschillende schrijvers gehouden. Het geheele werk zag meermalen het licht en werd in vele talen overgezet, het allereerst door Rogerius in zijn boek: open-deure tot het verborgen Heydendom 1651; de text is o. a. uitgegeven te Bombay (1891) in de Nirņaya-sâgara-drukkerij.