Bezitsactiën, de rechtsvorderingen, welke de (burgerlijke) bezitter eventueel kan instellen tot handhaving of herstelling in het bezit. Evenals reeds het Rom. recht, onderscheidt onze wet drie actiën, te vinden in de artt. 606,618 en 619 B.W., welke actiën onderling echter niet heel duidelijke grenzen hebben. Art. 606 bevat de vordering tot handhaving voor het geval van storing in het bezit van een stuk lands of een erf, van een huis of gebouw, van een zakelijk recht of van een algemeenh. van roerende zaken; zij kan worden ingesteld tegen elk en een iegelijk die den bezitter in zijn bezit stoort. Art. 618 geeft die tot herstelling en handhaving, voor het geval van verlies van het bezit van een erf of van een gebouw zonder geweld, tegen den houder.
Art. 619 ten slotte die tot herstelling voor het geval van gewelddadige ontzetting. Deze laatste vordering, veelal réintégrande genoemd, wordt toegekend niet alleen tegen hem, die in het bezit stoort, maar ook tegen hem, die de gewelddadigheid heeft bevolen, en tegen allen, die zich te kwader trouw van het bezit hebben ontdaan (619, 620). Zie verder de artt. 606 — 624 B.W. — In tegenstelling met de eigendomsactiën (petitore vorderingen) worden de b. possessoor genoemd. Wie reeds eene petitore verdering heeft ingesteld, is daarna in eene possessore niet-ontvankelijk (621 B.W., 131 Rv.). Ook mogen beide vorderingen niet vereenigd worden ingesteld (130 Rv.). Hij, tegen wien een possessore vordering is ingesteld, mag daarop niet antwoorden met eene petitore, zoolang de procedure omtrent de eerste niet is afgeloopen (132,250 Rv.).
