Berry (hertog)

betekenis & definitie

Berry (hertog) - Onder de hertogen en hertoginnen van Berry zijn te noemen: Jean de France, hertog van B., zoon van Koning Jean Le Bon, geb. te Vincen nes 1340, overl. te Parijs 1416; hij werd in 1356 graaf van Poitiers, in 1360 hertog van Auvergne en Berry; onder de regeering van zijn broeder, Karel V, en van zijn neef, Karel VI, bedreef hij vele daden van geweld, vooral tusschen 1380 en 1388 in Languedoc, waarover hij het bestuur had, doch waaruit hij in laatstgenoemd jaar werd ont zet; toen Karel VI krankzinnig was geworden, nam hij deel aan den strijd tusschen de huizen Bourgo gne en Orléans, en had de hand in den moord van zijn neef, Jan zonder Vrees van Bourgondië, op den her tog van Orleans in 1407, en maakte zich ten slotte hij alle partijen gehaat. — Charles, hertog van B., van Normandië en van Guyenne, zoon van Karel VII en Marie van Anjou, geb. 1446, overl. 1472, waar schijnlijk vergiftigd door zijn broeder, Koning Lodewijk XI, tegen wien hij openlijk intrigeerde. — Charles, hertog van B., kleinzoon van Lodewijk XIV van Frankrijk, derde zoon van den Grand Dauphin, geb. 1686, overl. 1714; 1710 huwde hij met Marie Louisa Elizabeth van Orléans, oudste dochter van den Regent, geb. 1695, overl. 1719, een zeer losbandige vrouw, die op een nachte lijk feest, waaraan zij weinige dagen na een levens gevaarlijke bevalling deelnam, dood bleef. — Char les Ferdinand de Bourbon, hertog van B., prins van Frankrijk, geb. te Versailles, 24 Jan. 1778, tweede zoon van den graaf van Artois (Karel X) en Marie Thérèse van Savoye; met zijn ouders in 1789 uit geweken, diende hij 1792—97 in het het leger van Condé en vestigde zich in 1801 in Engeland, waar hij met een Engelsche vrouw, Anna Brown, huwde, die hem twee dochters schonk; in 1814 naar Frank rijk teruggekeerd, zocht hij zich tijdens de eerste restauratie populair te maken, vooral bij de sol daten, die hij gaarne in de kazernes opzocht; Lode wijk XVIII koos hem na Napoleons terugkeer van Elba tot opperbevelhebber van het leger, dat Napo leon voor Parijs het hoofd moest bieden; hij moest zich echter met zijn oom, den koning, uit de voeten maken naar Gent; 8 Juli 1815 was hij weder te Parijs terug. Zijn familie, die zijn eerste huwelijk niet erkende, liet hem in 1816 huwen met Maria van Napels (zie hieronder), die hem in 1819 een dochter schonk, welke later hertogin van Parma werd; na zijn dood bracht zij nog een zoon ter wereld, Henri, hertog van Bordeaux, graaf van Chambord. De hertog werd bij het verlaten van de Opera door Louvel aangevallen en met een mes doodelijk gewond (13 Febr. 1820) en stierf den volgenden dag. — Marie Caroline Ferdinande Louise van Napels, hertogin van B., gemalin van den vorige, oudste dochter van koning Frans I van Napels, geb. te Palermo 5 Nov. 1798, overl. te Brunnensee in Stiermarken 16 April 1870; in 1816 huwde zij met den hertog van Berry; na de revolutie van 1830 volgde zij eerst Karel X naar Engeland, begaf zich vervolgens naar Rome, en deed in 1832 vermomd een reis door Zuidelijk Frankrijk, met het doel een opstand tegen LouisPhilippe ten gunste van haar zoon, den graaf van Chambord, uit te lokken, hetgeen mislukte, uit gezonderd in de Vendée (Juni 1832), waar echter de eerste pogingen reeds met geweld werden onder drukt; zij ging daarop naar Nantes, waar zij zich een half jaar verborgen hield in de woning der dames Du Guigny, tot zij, ten slotte door een Israëliet, Deutz, verraden, in hechtenis genomen en op het fort van Blaye gevangen werd gezet, waar zij in Mei 1833 een dochter het leven schonk, die zij de vrucht van een in Italië in het geheim mot den markies Hector di Lucchesi-Palli gesloten huwelijk verklaarde te zijn, wat zij echter slechts zeide om hare eer te redden; na haar herstel in vrijheid ge steld, trok zij zich geheel uit het politieke leven terug en bracht de rest van haar leven te Weenen, in Zwitserland en te Brunnensee door, nadat zij kort na hare vrijlating in het openbaar met den markies van Lucchesi-Palli in het huwelijk was ge treden.