Bernhardt (rosine bernard, gezegd sarah) - too neelspeelster, geb. te Parijs in 1844. In 1858 kreeg zij toegang tot het Conservatorium te Parijs en debuteerde in 1862 in de Comédie-Française. Haar roem dateert van den dag, waarop zij de Silvia-rol in Coppée’s Passant (1869) speelde.
Nadat zij als koningin in Hugo’s Ruy Bias naam gemaakt had, werd zij in 1875 sociétaire der Comédie-Française, waar zij voorts schitterend succes behaalde in Le Sphinx, Rome vaincue, La fille de Roland, L’étrangè re, Hemani, enz. ; in 1880 verbrak zij plotseling haar verbintenis met de Comédie-Française en werd tot 100.000 fr. schadevergoeding veroordeeld; zij trad vervolgens op te Londen, te Kopenhagen, in de Vereenigde Staten (1880 — 81), in Rusland (1881), en keerde naar Parijs terug, waar zij kort daarop met haar zoon Maurice de directie van het Ambigu theater overnam; zij huwde in 1882 met den acteur Damala, die in 1889 overleed; na in de Porte Saint-Martin Nana Sahib en Théodora te hebben gecréeerd, deed zij een nieuwe reis door Amerika (1886—87), speelde te Parijs teruggekeerd La Tosca, bezocht andermaal Amerika (1888—89), trad te Parijs op in Jeanne d’Arc en Cléopatra (1890), deed nieuwe kunstreizen (1891—93), en werd in 1893 directrice van het Renaissance-theater te Parijs, waar zij in Les Rois, Phèdre, Izéil, Gismonde, Magda, La princesse lointaine, en na een nieuwe reis (1897) in La ville morte (1898) de hoofdrollen vervulde. Behalve als actrice treedt zij nu en dan als schilderes, beeldhouwster, en schrijfster op; in 1888 werd haar drama L'aveu opgevoerd; voorts schreef zij een blijspel L'épingle d’or; in Dans les nuages (1878) beschrijft zij haar indrukken tijdens een opstijging met een „ballon captif”.
