Bël - (bet. „heer”), een Babyl. god. Heet eig. En-lil, en is de 2e god uit de groote trias (zie ANOE). Zoo als Anoe is de „heer des hemels”, is B. de „heer der landen”.
Zijn kultusplaats is vooral Nippoer, waar zijn tempel E.koer (= berghuis) was, door een Amerik. exped. uitgegraven. Hij speelt een groote rol in de Babyl. mythologie (zondvloedverhaal). Later worden zijne eigenschappen overgedragen op Mardoek, den god der stad Babel. Als in den Bijbel sprake is van B. (Jes. 46 : 1; Jer. 50 : 2; 51 : 44), wordt altijd B. Mardoek bedoeld.
