Bekroning (krijgsk.)

betekenis & definitie

Bekroning (krijgsk.) - het ter verdediging inrich ten van de kruin van de borstwering van een vero verde vijandel. loopgraaf, van den rand van de door het springen van mijnen gevormde trechters, enz. Bij de aanvalswijze van Vauban (zie BELEG) werd de bedekte weg bekroond door een loopgraaf langs de kruin van het glacis.