Begrinden (waterb.) - een weg, ter verharding, met grind of kiezel bedekken. De volledige begrin ding bestaat gewoonlijk uit een onderlaag van breuk steen op zijn kant gezet. Daarop wordt een laag grind verspreid, welke op hare beurt met eene dek laag van leemachtig zand wordt afgedekt.
Het geheel wordt alsdan gewalsd, onder toevoeging van water. Het walsen geschiedt gewoonlijk met een stoomwals van 14 tot 18.000 K.G.; voor het begrinden gebruikt men liefst hoekigen steenslag van 4—6 c.M., voort komende van eene harde steensoort; gekapte Maas kiezel, porfier, enz. zijn daarvoor goed geschikt. Zandsteen geeft stoffige wegen ’s zomers, slijkerige 's winters. Rolsteenen geraken gemakkelijk los en dienen vermeden te worden. — Een begrinde weg geeft een gemakkelijk verkeer, doch is niet voor zware vrachten geschikt.
