Beelen (johannes theodorus)

betekenis & definitie

Beelen (johannes theodorus) - godgeleerde, hoogl. te Leuven, 1807—1884, schreef: De revolutie te Rome (1851); De bisschoppen van Utrecht en hun politiek bestaan (1855); Grondregels voor het vervaardigen eener Ned. vertaling van het Nieuwe Testament onzes Hee ren (3 dln., Amsterd. 1858). Te Leuven verscheen: Het Nieuwe Testament Onzes Heeren Jezus Christus (3 dln. 1860 — 66); De Epistels en Evangeliën (1870); De lessen en Evangeliën van de Vasten (1871); Het boek der Psalmen (1878); De Spreuken van Salomo (1879); Het boek genaamd de Prediker (1880); Het boek der Wijsheid (1881); Het boek genaamd Eccle siasticus (1883); ook werken in het Lat., Hebr., Syriaksch en Fransch, o.a. Grammatica graecitatis N. T. (1857).