Baksteenen

betekenis & definitie

Baksteenen - worden gebakken van gezuiverde of op andere wijze geschikt gemaakte klei (zie STEENBAKKERIJ. Daar natuurlijke bouwsteen, beh. in Z. Limburg, in Nederland niet wordt gedolven, neemt b. hier een belangrijke plaats in voor metsel- en voor bestratingsmateriaal. B. gaf aanleiding tot typische Nederl. architectuur. Het vervaardigen van b. vormt hier te lande een belangrijken tak van nijverheid. In 1909 werd de totale productie op 1000 mill. stuks geschat, waarvan het grootste deel langs onze groote rivieren wordt geproduceerd. Uitvoer in 1909:79 mill. K.G.; invoer: 315 mill. K.G.,hoofdzakelijk uit België. Deze nijverheid wordt bedreigd door: groeiende toepassing van gewapend beton in het bouwvak, en van steenslag, asphalt en keien op de wegen en door den invoer van goedkoop doch minder goed buitenlandsch materiaal. — De meest vsorkomende vorm van b. is de Waal-vorm, lang 21,5; breed 10,6; dik 5,3 c.M. De Vechtsteen heeft een gemiddelde grootte van 21,5 bij 10,6 bij 4,5 c.M. (moppen) en van 18 bij 8,8 bij 4,5 drielingen). De Yselsteen is de kleinste: 16 bij 7,8 bij 4 c.M. Klinkers zijn de hardste en dichtste b., welke de steenoven oplevert. Na de klinkers volgen in hardheid: hardgrauw, boerengrauw en rood. Den steen onderzocht men van oudsher op klank en kleur, wetenschappelijker naar de breuk, de wateropneming, de drukvastheid en de slijting.