Bakhuyzen (ernst frederik van de sande) - Nederl. sterrenkundige, geb. 8 Jan. 1848 te ’s-Gravenhage. Hij werd in 1871 observator aan de sterrenwacht te Leiden, nam in 1874, met J. A. C. Oudemans als leider, P. J. Kaiser e.a. deel aan de Nederl. expeditie naar Réunion ter waarneming van den Venusovergang*,promoveerde in 1879 op een proefschrift: Bepaling van de helling der ecliptica uit waarnemingen volbracht aan de sterrenwacht te Leiden en werd in 1909 tot buitengewoon hoogleeraar te Leiden benoemd, en directeur der sterrenwacht aldaar, als opvolger van zijn broeder H. G. v. d. S. B. ; hij aanvaardde zijn ambt met de rede : De beteekenis, die de oudere waarnemingen nog heden voor de sterrenkunde hebben. B.’s voornaamste werkzaamheid ligt op het gebied der waarnemingen met den meridiaancirkel en het onderzoek van dit allerbelangrijkste sterrenkundige instrument.
De uitkomsten dier onderzoekingen zijn grootendeels in de Annalen der sterrenwacht gepubliceerd. Afzonderlijk verschenen: Sur le mouvement du pôle terrestre (1899); Détermination de la différence de longitude entre Leyde et Greenwich (1897, met H. G. v. d. Sande Bakhuyzen); La déclinaison de la Polaire et le mouvement propre de cette étoile (1901); Onderzoek van den gang van het hoofduurwerk der Sterrenwacht te Leiden, Hohwü No. 17 (1902), Onderzoek omtrent de fouten der Maanstafels van Hansen-Newcomb in de jaren 1895—1902 (1903), gevolgd door verdere onderzoekingen omtrent de te Greenwich waargenomen maansplaatsen (1912).
