Bajza (józsef) - 1804—1858, Hongaarsch schrijver, criticus en lyrisch dichter. Behalve patriottische gedichten maakte hij vooral veel z.g.n. Helyzeldalok „Situatie-liederen”, waarin hij niet zijn eigen gevoelens uitdrukt, doch die van anderen in wier „situatie” hij zich verplaatst. In 1830 begon hij zijne aesthetisch-kunstkritische verhandelingen uit te geven onder den titel Kritikai Lapok (Kritische Bladen). Met Vörösmarty en Toldy stichtte hij in 1837 het Athenaeum, een tijdschrift met populair-wetenschappelijken, bellettristischen inhoud en het kritisch bijblad Figyelmezö (de Opmerker), die grooten invloed geoefend hebben op de ontwikkeling van de Hong. letterkunde en journalistiek, evenals zijn Külföldi Játékszin (Buitenlandsch Tooneel) zulks op de Hong. tooneelkunst heeft gedaan.
B. is ook directeur geweest van den nationalen schouwburg te Pest. Nadat het Athenaeum in 1843 had opgehouden te bestaan, wijdde B. zich hoofdzakelijk aan de geschiedenis. Van zijn historische studiën zijn vooral bekend Coriolán, Kohári, Telekiek,van een groot werk Világtörlénet (Wereldgeschiedenis) heeft hij alleen de Oude Geschiedenis kunnen voltooien. Zijn laatste levensjaren werden door een toenemende zielsziekte verduisterd.
