Aristocratie (gr.) - regeeringsvorm, waarbij de souvereine macht berust bij de aanzienlijken. Een voorbeeld levert ons land op, in den tijd van de Republiek der Zeven Vereenigde Nederlanden, toen de stedelijke regenten de alles beheerschende soevereinen waren. Ook vat men onder a. samen de voorname lieden in de maatschappij; a. des geestes, de hoogstbeschaafde menschen.
Aristocraat, voorstander van de aristocratie; hij, die behoort tot de voorname menschen. Daarbij het bijv. nw. aristocratisch, b.v. aristocratische regeeringsvorm, aristocratische manieren.
