Archidämus

betekenis & definitie

Archidämus. Vijf koningen van Sparta van de dynastie der Procliden droegen dezen naam: Archidamus I regeerde in de 7de eeuw v. C., ten tijde van den tweeden Messenischen oorlog. — Archidamus II regeerde van 468—427 v. C.; gedurende zijn bestuur werd Sparta door zware rampen geteisterd. In 465 werd de stad door eene aardbeving verwoest; gelijktijdig stonden de Messeniërs op en met hen de Heloten, die den derden Messenischen oorlog verwekten en zich in de bergvesting Ithome 10 jaren lang verdedigden. Bij het uitbreken van den Peloponnesischen oorlog sprak hij, hoewel tevergeefs, voor den vrede en moest in 431 v. C. een groot leger van Spartanen en Peloponnesiërs naar Attica voeren, waar hij de grensvesting Decelia bezette. Ook in de drie volgende veldtochten had hij het bevel over het leger tot in 428. — Archidamus III, zoon van Agesilaus en kleinzoon van den vorige, overwon in 367 de Arcadiërs en Argivers, werd in 364 door de eersten verslagen, verdedigde vervolgens zijn vaderstad (362) tegen een aanval van Epaminondas en sneuvelde in ’t jaar 338 (3 Aug., den dag van den slag bij Chaeronëa) in Italië, waar hij de Tarentijnen te hulp was gekomen, in een gevecht met de Lucaniërs. — Archidamus IV, kleinzoon van den vorige; hij voerde oorlog met Demetrius Poliorcëtes, zoon van Antigonus, en werd voor de poorten van Sparta overwonnen (296 v. C.); — Archidamus V, kleinzoon van den vorige; hij schaarde zich aan de zijde van koning Cleoměnes in den strijd tegen de almachtige ephoren, doch werd vermoord, kort nadat hij uit zijne ballingschap was teruggekeerd, waarin hij zich, uit vrees voor de moordenaars van zijn broeder, koning Agis III, begeven had.