Ampulla - (Lat.), ampel, vaasje of kruikje met dikken buik, dunnen hals en twee ooren, waarin de Rom. kostbare zalf, reukwerken en dgl. bewaarden. Zij gebruikten het woord in overdrachtelijken zin ook voor „woordenopschik, bombast”, als vertaling van het Gr. lêkuthos, dat die beide beteekenissen heeft.
In de R. Kath. Kerk is de a. nog in gebruik ter bewaring van de gewijde olie en is dan gewoonlijk van zilver, terwijl uit metalen of glazen ampulla’s bij de mis wijn en water in den kelk wordt geschonken.
Over A. Remensis, de ampul van Rheims (Fr. la sainte ampoule), zie CLOVIS I.
Ook worden ampullen genoemd de glazen, meestal fleschvormige, buisjes, waarin steriele injectievloeistoffen worden afgeleverd.
