Aluniet - (Hd. Alaunstein), mineraal van de samenstelling K20. 3 Al2 03. 4 S03 6 H20, te denken als basisch sulfaat van kalium en aluminium: K2 [Al. 2 0H]6(S04)4; hexagonaal, rhomboëdrisch hemiëdrisch kristalliseerend in rhomboëders, die veel op kubi gelijken, ook in vezelige, korrelige of dichte aggregaten; wit of roodachtig van kleur; onoplosbaar in water, zeer moeilijk aantastbaar door zwavelzuur; bij roodgloeihitte verliezen de beide moleculen K [Al 2 0H]S04 en [Al 2 OH] S04, waaruit het mineraal gedacht kan worden te bestaan, hun water en gaan over in K [Al O] S04 en geven K Al [S04]2, aluin en Al2 03. Na de gloeiing is het mineraal oplosbaar in verdund zwavelzuur. Bij Tolfa, dichtbij Civitavecchia, komen gangen voor van aluniet in tertiairen trachiet. Zij zijn door verweering ontstaan uit gangen van pyriethoudenden trachiet, tengevolge van de uitwerking van het bij die verweering uit den pyriet gevormde zwavelzuur op de ontledingsproducten der veldspaten.
Reeds in de 15e eeuw ontdekt door den Genuees J. de Castro, zijn zij bijna voortdurend ontgonnen, eerst in open groeven,thans in diepbouw. Zij leveren de zeer gezochte Roomsche aluin; over de verwerking, zie ALUIN. De productie bedraagt ongeveer 5000 a 6000t. per jaar. Ook elders in Italië en op tal van andere plaatsen op aarde komt aluniet voor. Voor de meeste vindplaatsen veronderstelt men, dat het mineraal gevormd is door de inwerking van zwaveligzuur-houdende vulkanische gassen (solfataren) op kalium-aluminiumsilikaten met name orthoklaas. In den laatsten tijd heeft men uitgebreide afzettingen gevonden in Utah en Colorado en plannen ontworpen om er gebruik van te maken voor kaliwinning.
