Aegina (eiland)

betekenis & definitie

Aegina (eiland) - (Oudtijds Oenone, nu Engia), eiland tusschen Argolis en Attica, werwaarts Zeus Aegina, de dochter van den riviergod Asopus, voerde (zie AEACUS) en dat door hem met Myrmidonen, uit mieren geschapen menschen, werd bevolkt; volgens Herodotus werd het later bewoond door een Dorische bevolking uit Epidaurus; het eiland bereikte door handel en scheepvaart een grooten trap van bloei en in den slag van Salamis onderscheidden de bewoners zich zoodanig, dat zij den eersten prijs der dapperheid verwierven; de ijverzucht der naburige Atheners leidde tot een oorlog, waarin Athene Aegina’s vloot vernielde en (457 v. C.) het eiland schatting oplegde en de versterkingen deed slechten; in 429 v. C. werden al de bewoners verdreven, doch in 404 v. C. door Lysander op den vaderlijken grond teruggebracht; de vroegere macht en welvaart was echter verdwenen; in lateren tijd maakte het eiland eerst deel uit van het Achaeische verbond, daarna van het Aetolische en kwam ten slotte aan de Romeinen. De hoofd- en havenstad Aegina lag aan de westkust en bevatte het Aeaceum (den tempel van Aeacus).