Accius (Lucius), de belangrijkste tragediedichter der Romeinen, uit lagen stand geboren 170 v.C., ontving te Rome zijn opleiding, had spoedig succes met zijne stukken en werd bevriend met D. Brutus, maar door den satirendichter Lucilius aangevallen. Hij was een hartstochtelijke, eerzuchtige natuur en de mededinger van Pacuvius. Toen deze Rome verlaten had, had A. de alleenheerschappij op het tooneel. Hij stierf hoogbejaard.
Hij heeft vele tragedies gemaakt (40 titels zijn ons bekend), die later weer opgevoerd zijn geworden, en twee praetextae d.z. stukken, die een nationaal onderwerp behandelen. Ook wetenschappelijke werken in metrischen vorm: Didascalica, Pragmatica (studiën over zijne kunst) e.a. Ook hervormingen in de spelling van het Latijn worden hem toegeschreven. Fragmenten zijner tragedies bij O. Ribbeek, Tragic. Rom. fragm. 157 vlgg. van zijne andere werken E. Baehrens, Fragm. poet. Rom. 266.
