onbep. w., methode voor het zuiveren van een chemisch element of verbinding, vaak toegepast op metalen.
(e) Bij het zonesmelten wordt een staaf van het materiaal plaatselijk verhit tot even boven het smeltpunt van het zuivere metaal; tegelijk wordt geleidelijk het verhitte deel verschoven naar het uiteinde. Indien aanwezige verontreinigingen veel beter in de gesmolten stof oplossen dan in de vaste stof, zal bij het opschuiven van de verhitte stof erachter een zuiverder stof stollen. De verontreinigingen worden als het ware afgestroopt en in het laatstgesmolten deel van de staaf verzameld, dat dan door afzagen wordt verwijderd. Deze bewerking wordt enige malen herhaald. Zonesmelten wordt vooral toegepast bij de produktie van halfgeleidermaterialen.
