m.,
1. methode van drukken, waarbij een sjabloon gehecht op een fijn rastergaas, dat strak op een raam is gespannen, als drukvorm fungeert (e);
2. (-ken), aldus vervaardigd drukwerk, m.n. een prent.
(e) Voor zeefdruk wordt het gaas (van natuurzijde, kunststof of brons) met het sjabloon op het te bedrukken materiaal gebracht. Met behulp van een rakel wordt dikvloeibare inkt over het gaas gestreken. Op de plaatsen waar het sjabloon het gaas niet afdekt, bedrukt de inkt het materiaal. Gebruikmaking van fotografische technieken en moderne zeefdrukpersen heeft het mechanisch drukken gestimuleerd. Als handwerk wordt zeefdruk vooral voor kunstwerken toegepast. →drukprocédé.
