[<Gr. derma, huid], v., een aandoening die wordt gekenmerkt door een droge, fijn schilferende huid.
(e) Bij xerodermie is de huid minder goed tegen uitwendige invloeden beschermd, waardoor vaak eczeem en andere huidaandoeningen optreden. Xerodermie is een vorm van gegeneraliseerde hyperkeratosis (overmatige huidverhoorning); het kan ontstaan bij vitamine A-gebrek, maar meestal is het een lichte vorm van →ichtyosis.