I. bn. en bw. (-ker, -st),
1. niet gaaf, bedorven of met gebreken, beschadigd, zonder sterkte (hetzij door constructie of door ouderdom): wrak hout; een wrakke tafel;
2. een wrakke boedel, boedel waaruit de schulden niet betaald kunnen worden; n. zn. o. (-ken), overblijfsel van een verongelukt vliegtuig, auto, schip: een ronddrijvend (fig.) vervallen overblijfsel van iets: een menselijk wrak, een geheel aan lager wal geraakt of uitgeput persoon.
In Nederland staan de bepalingen wat te doen met wrakken in de Wrakkenwet van 19.7.1934, gewijzigd door de wet van 22.5.1958. Onder wrakken verstaat de wet vaartuigen en andere voorwerpen in openbare wateren gestrand, gezonken of aan de grond geraakt of in waterkeringen of andere waterstaatswerken vastgeraakt. De beheerder van het water of van het waterstaatswerk is tot opruiming bevoegd. AI wat bij de opruiming wordt geborgen wordt tegen voldoening van de voor de opruiming gemaakte kosten aan belanghebbenden afgegeven, of aan de burgemeester om in het openbaar te worden verkocht.
In België worden met ‘wrak’ de eigenlijke zeevonden bedoeld, in tegenstelling met de strandvonden, d.w.z. de zaken die uit de open zee opgehaald worden. Het wrak wordt toegekend aan de vinder, die het in zijn bezit kan houden, onder voorbehoud van de vorderingen die de eigenaar ervan gedurende 30 jaar kan uitoefenen, na voorafgaande betaling van de onkosten die de vinder voor opvangst, berging en bewaring gedaan heeft. De Staat kan geen aanspraak op de zeewrakken maken. Wanneer het echter gaat om zaken opgehaald tijdens een schipbreuk, of die door een in nood verkerend vaartuig in zee geworpen werden, neemt men aan dat zij aan de Staat moeten worden afgegeven, die ze behoudt indien ze binnen één jaar en één dag niet opgevorderd worden, terwijl hij die ze gered heeft alleen recht heeft op betaling van de reddingskosten. Wat de wrakken betreft van de schepen of vaartuigen, gezonken of gestrand binnen de Belg. territoriale zee, kustwateren of zeehavens, worden de verplichtingen van de eigenaar of de kapitein van het schip en de rechten van de Staat nauwkeurig uitgestippeld in het KB van 22.1.1929, gewijzigd bij KB van 10.9.1930.
LITT. A.Korthals Altes, Prijs der zee (diss. 1973).
