m., de druk waarmee het water door de wortel naar de bovengrondse delen van de plant wordt geperst.
De worteldruk bedraagt zelden meer dan enkele atmosfeer en is gewoonlijk het grootst vlak voordat de bladeren zich in het voorjaar beginnen te ontplooien. Bij verwonding treedt dan het zgn. bloedingsvocht naar buiten. Daar dit in die periode tevens suikers bevat, wordt na gisting een alcoholhoudende drank verkregen (berkewijn e.d.). Ook het druppelen dat men bij waterporiën aan de bladranden kan waarnemen, is een gevolg van de worteldruk. Zie bloeding.
