Engels dichter, * 7.4.1770 Cockermouth (Cumberland), ✝ 23.4.1850 Grasmere (Cumberland). Wordsworth ging in 1791 naar Frankrijk en werd daar een bewonderaar van de beginselen der Revolutie.
Later wees hij deze echter af en propageerde hij het ongekunstelde landleven. In 1795 raakte hij bevriend met S.T. Coleridge, die van grote invloed op hem was en met wie hij o.a. de gedichtenbundel Lyrical ballads (1798) uitgaf. In 1800 vestigde Wordsworth zich te Grasmere in het Lake District. In een voorwoord op de tweede druk van de Lyrical ballads (1800) zette hij zijn ideeën over de poëzie uiteen: de dichterlijke taal moet een selectie zijn uit de taal van waarachtige mensen en poëzie is emotie die men zich later in rusttoestand weer herinnert. Wordsworths beroemdste gedichten zijn vol platonische inspiratie en worden gekenmerkt door een sterk ritmisch dynamisme, o.a.
Tintern Abbey (1798), Intimations of immortality (1802—03). Andere zeer bekende gedichten van Wordsworth zijn Resolution and independence (1797) en de Lucy poems (1798—99), geschreven tijdens zijn verblijf in Duitsland. In The prelude (1798—1805) beschrijft hij zijn geestelijke evolutie. In 1807 verschenen de Poems (2 dln.), waarin veel van zijn beste werk voorkomt. In 1843 werd Wordsworth hofdichter. Werken: The excursion (1814), The white doe of Rylstone (1815), Peter Bell (1819), Yarrow revisited (1835).
Uitgaven: Poetical works, door E. de Sélincourt en H. Darbishire (5 dln. 1947—49); The prose works, door W. Owen (1974).
Litt. M. Moorman, W. Wordsworth (2 dln. 1957—65); J. Wordsworth, The music of humanity (1969); J. Curtis, Wordsworth’s experiments with tradition (1971); H.
Davies, W. Wordsworth (1980).