Woonheuvel

betekenis & definitie

m. (-s), (ook: terrassenbouw), vormgeving in de moderne woningbouw, waarbij de woningen terrasvormig, boven en naast elkaar zijn gesitueerd, zodat het totaal de vorm van een heuvel of piramide heeft (bij grote afmetingen wordt het inwendige van de heuvel benut voor dienstruimten en garages).