m., abnormaal hoge rente; (algemeen) onwettige winst verkregen door misbruik te maken van andermans nood; (fig.) een weldaad met woeker vergelden, dubbel vergelden.
In de oudheid werd elke rentebetaling eigenlijk als woeker gezien. Filosofen en moralisten zoals Platoon, Aristoteles en Seneca noemden het vragen van rente dan ook een onrechtvaardige daad. Ook de middeleeuwse kerkleer verwierp op grond van beschouwingen van Thomas van Aquino de rentebetaling (renteverbod), zich daarbij baserend op Luc.6,35. Dit standpunt bleek evenwel niet meer te handhaven bij het ontstaan van het kapitalisme, waarbij vooral de produktieve lening meer op de voorgrond kwam. Na het loslaten van het renteverbod bleef men in de meeste landen evenwel de woeker bij het consumptieve krediet bestrijden, rentelening, interest.
