v. (-en),
1. wederzijdse actie op elkaar, interactie;
2. ben. voor de krachten waarmee elementaire deeltjes elkaar beïnvloeden.
Men onderscheidt tussen de elementaire deeltjes vier wisselwerkingen, in volgorde van afnemende sterkte:
1. sterke wisselwerking, koppelingsconstante ca. 10, korte dracht van ca. 10-15 m;
2. elektromagnetische wisselwerking, koppelingsconstante van 1/37, oneindige dracht; de elektromagnetische wisselwerking treedt alleen op tussen elektrisch geladen deeltjes en is met de zwaartekracht het langst en het best bekend;
3. zwakke wisselwerking, koppelingsconstante ca. 10-6, dracht 10-16 m;
4. gravitatie,, koppelingsconstante KT40, oneindige dracht. De gravitatie manifesteert zich op kosmische schaal zoals in de aantrekking tussen zon en planeten. Ook de elementaire deeltjes oefenen zwaartekrachtwisselwerkingen op elkaar uit, maar deze valt in het niet bij de overige wisselwerkingen. Dat de zwaartekracht zich toch op kosmische schaal manifesteert komt doordat de zwaartekrachten tussen de samenstellende delen van deze hemellichamen zich optellen tot een gigantische som, terwijl deze optelling bij de andere wisselwerkingen bijna de resultante nul levert. Voor de sterke en zwakke wisselwerkingen is dit te wijten aan de korte dracht, bij de elektromagnetische wordt de aantrekking (tussen ongelijknamige ladingen) grotendeels teniet gedaan door de afstoting (tussen gelijknamige ladingen).
