v., (elektrotechniek) spanning waarvan de polariteit voortdurend van teken wisselt; spanning van een wisselstroominstallatie.
Bij de opwekking van elektrische spanningen met een dynamo kan zowel gelijkspanning (Engels: direct current, DC), als wisselspanning (Engels: alternating current, AC) verkregen worden, afhankelijk van het type dynamo. De polariteitwisseling van een wisselspanning geschiedt dan met een frequentie die evenredig is met het toerental van de dynamo (voor het lichtnet wordt 50 Hz of 60 Hz gebruikt). De spanning verloopt nagenoeg sinusvormig. De maximale waarde wordt de amplitude genoemd.
In de elektronika kunnen met behulp van oscillatoren wisselspanningen worden opgewekt. Ook microfoons en televisiecamera’s geven wisselspanning af, deze hebben echter in het algemeen een grillige vorm. In elektronische schakelingen kunnen gelijken wisselspanningen bij elkaar opgeteld worden zodanig dat in feite geen tekenwisseling meer plaatsvindt. Ze zijn in de praktijk meestal weer te scheiden, men spreekt dan van respectievelijk de gelijkspannings-en de wisselspanningscomponent van de totale spanning.
