Amerikaans criticus en dichter, *17.10.1900 Chicago, ♰t25.1.1968 Palo Alto. Winters doceerde vanaf 1928 aan de universiteit van Stanford.
Hij was een invloedrijk criticus, die een op ethisch rationalisme gebaseerde litteratuur voorstond en fel gekant was tegen de romantiek. Ook vele moderne stromingen keurde hij af. Zelf schreef Winters neoclassicistische poëzie. Werken: kritisch werk: In defence of reason (1947), The function of criticism (1957), On modern poets (1960), Forms of discovery (1967); poëzie: Collected poems (1960).
