m. (-s), laatste rad in een uurwerk, in de vorm van een dubbele wiek, bedoeld om het slagwerk niet te snel te laten aflopen.
(e) Door het zeer snelle draaien van de windvleugel is zijn weerstand tegen de lucht in staat de energie van veer of gewicht zo af te remmen, dat de slagen elkaar in een vrij langzaam tempo opvolgen. Dit heeft mede tot gevolg, dat de slijtage tot een minimum wordt beperkt.
