m. (-s), reservoir in of op de leiding achter de perszijde, of voor de zuigzijde, van een plunjerpomp, deels met het te verpompen medium gevuld, deels met lucht om een zo gelijkmatig mogelijke stroming in de leiding resp. erna en ervoor te verkrijgen.
Een plunjerof zuigerpomp verpompt een vloeistof discontinu: het bij een slag verpompte volume moet versneld en vertraagd worden. Zou al de vloeistof in de, eventueel lange, leidingen snelheidsveranderingen ondergaan, dan worden de weerstanden erg groot. Door nu vloeistof aan te zuigen uit een zuigwindketel en die te persen in een perswindketel, die beide dicht bij de desbetreffende pompopening zijn geplaatst, worden de weerstanden ten gevolge van versnellingen zeer beperkt. De door de plunjer verpompte vloeistof komt voor een deel in de leiding, de rest komt in de windketel met relatief grote ruimte en perst de aanwezige lucht enigszins samen. Deze lucht perst de vloeistof weer uit de ketel aan het eind van de persslag. In de persleiding achter de windketel heerst daardoor nagenoeg constante stroming. Een dergelijke redenering geldt voor de zuigleiding voor de zuigwindketel.
