[de Eng. plaats Wilton], m., geweven tapijt; eig. weeftechniek waarmee men bouclé, effen moquette en gedessineerd tapijt kan maken.
De benaming wilton wordt meer in het bijzonder gebruikt voor een tapijt met een gesneden pool of toefpool, in meerkleurige, vaak gebloemde dessins, vervaardigd met behulp van een jacquardmachine. Maximaal worden vijf kleuren verwerkt, die op rekken achter het getouw zijn geplaatst. Men spreekt dan van vijfraams of vijfkorig. Bij tweeraams wilton worden dus twee kleuren gebruikt, die veelal worden verwerkt tot kleinere geometrische dessins.
