Angelsaksisch heilige, *658 Northumbria, ♰7.11.739 Echternach. Willibrord was een leerling van Wilfrid in de abdij van Ripon.
Na een verblijf in Ierland (678—90) trok hij in 690 met elf gezellen als missionaris naar Friesland. Nadat de Frankische hofmeier Pippijn van Herstal hem het zuidwestelijke deel van het land der Friezen als werkterrein had toegewezen, reisde Willibrord ca.692 naar Rome om van paus Sergius I de goedkeuring van zijn missie arbeid te verkrijgen. In 695 trok hij weer naar Rome en werd hij door de paus tot aartsbisschop van de Friezen gewijd. Willibrord vestigde zijn zetel te Utrecht, waar hij een kerk en een klooster bouwde. Ten gevolge van politieke moeilijkheden na de dood van Pippijn (714) was hij genoodzaakt zijn activiteit te onderbreken. Toen hofmeier Karel Martel het Frankische gezag had hersteld, hernam Willibrord vanaf 719 zijn missiewerk (apostel der Friezen). Hij werd begraven in de abdij van Echternach, door hem in 698 als refugium gesticht.
LITT. P.van Moorsel, Willibrord en Bonifatius (1968); G.Kiesel, Der heilige Willibrord im Zeugnis der bildenden Kunst (1969).
