Ned. schilder, beeldhouwer, graficus en publicist, * 11.8.1890 Utrecht, ✝ 2.1.1929 Amsterdam. Wichmann kreeg zijn kunstopleiding bij Von Kreyfeldt en Van der Laars.
Hij was een van de voormannen van de anti-impressionistische richting. Hij neigde steeds meer tot het non-figuratieve, niet alleen in zijn schilderijen, harmonische kleurcomposities, maar ook in zijn grafisch werk. Zijn uitgave Erich Wichmann tot 1920 (1919) bevat naast reprodukties ook enkele van zijn vroegste gedichten en polemische geschriften. Een verblijf in Italië bracht hem in contact met het fascisme van Mussolini, voor wie hij een grote bewondering opvatte. Teruggekeerd in Nederland, werkte hij mee aan het fascistische blad De Bezem. Werken: De tang en het varken (1917), Delict Matteotti (1924), Het witte gevaar.
Over melk, melkgebruik, melkmisbruik en melkzucht (1927). Uitgave: Lenin stinkt en andere satirische geschriften, door W. Zaal (1971).
