Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 31-01-2022

Wezel (dier)

betekenis & definitie

v./m. (-s), Mustela nivalis, zoogdiersoort uit de familie marterachtigen, met 16—23 cm lengte (exclusief staart van 4—6 cm) het kleinste inheemse roofdier.

De bovenzijde van de wezel is bruin, de onderzijde wit; in koude streken (o.a. Alpen, Scandinavië)

’s winters geheel wit. De wezel bewoont vrijwel geheel Europa (niet in Ierland en Ijsland), NoordAzië en Noord-Afrika; algemeen in Nederland en België. De wezel is een fel roofdier, dat soms meer vangt en doodt dan direct nodig lijkt, o.a. muizen, ratten en konijnen (dus ook prooidieren die aanzienlijk groter zijn dan de wezel zelf). De wezel kan als vogeljager (eieren en jongen, uitgezet jachtwild) schadelijk worden. Het dier leeft in holle bomen, takkenbossen, steenhopen enz., ook in de directe nabijheid van de mens. De wezel valt weinig op door zijn overwegend verborgen leefwijze, maar is ook wel overdag te zien.

< >