Belg. wet van 15.4.1949, aangenomen in het kader van de huisvestingspolitiek van de overheid en genoemd naar de volksvertegenwoordiger die er het initiatief toe nam. Evenals de WetDe Taye is de Wet-Brunfaut gericht op het vergemakkelijken van de toegang tot het woningbezit voor lagere inkomenstrekkers.
Zij voorziet in de oprichting van een bijzondere begrotingsrekening die alle uitgaven centraliseert die uit de ontwikkeling van de huisvestingspolitiek voortvloeien. In concreto beoogt de Wet-Brunfaut een driedelig doel:
1. de Nationale Maatschappij voor Huisvesting (NMH) en de Nationale Landmaatschappij (NLM) de nodige financiële middelen verzekeren om ieder jaar een belangrijk bouwprogramma uit te voeren,
2. de bouwkosten verlagen door de kostprijs voor de aanleg- en uitrustingswerken van de wegen ten laste te leggen van de staat,
3. een tegemoetkoming van de staat in de betaling van de interest van de leningen van het Woningfonds van de Bond der Kroostrijke Gezinnen. De uitgaven die uit deze drie doeleinden voortvloeiden, stegen van BF 85,5 mln. in 1950 tot BF 3405,9 mln. in 1971.
LITT. De sociale huisvestingspolitiek in België (Ministerie van Volksgezondheid en het Gezin, 1972).
