Hongaars-Amerikaans psycholoog, * 15.4.1880 Praag, +12.10.1943 New York. Wertheimer was hoogleraar te Frankfort (1918—22), Berlijn (1922—33) en New York (vanaf 1933).
Met W. Kohier en K. Koffka was hij de grondlegger van de Berlijnse School der gestaltpsychologie. Beroemd is de proef waarover hij in 1912 het artikel Experimentelle Studiën über das Sehen von Bewegungen schreef: twee Iichtprikkels, op bepaalde afstand van elkaar en met bepaalde tussenpoos op een scherm geprojecteerd, ziet men als één bewegende lichtprikkel. Hierop is de grondstelling van de gestaltpsychologie gebaseerd: bij waarneming (en uitgebreid: bij alle gedrag) is het geheel meer dan de som der delen. Werk o.a.: Productive thinking (1945).
