Belg. wet van 1.8.1899, sindsdien vele malen gewijzigd. Bij KB van 16.3.1968 zijn al deze wetten gecoördineerd, sindsdien gewijzigd, het laatst door de wet van 9.7.1976.
De wet regelt:
1. de algemene bevoegdheid tot het treffen van algemene en aanvullende verkeersreglementen en tot het plaatsen van verkeerstekens en het toezicht erop;
2. het rijbewijs en de leervergunning;
3. de strafbepalingen en de veiligheidsmaatregelen.
De Wegverkeerswet bevat voornamelijk bepalingen betreffende het vluchtdelict en het rijden onder invloed. De bestuurder van een voertuig die aanleiding of oorzaak van een ongeval is geweest en de vlucht neemt om zich te onttrekken aan het onderzoek wordt, zelfs wanneer het ongeval niet aan zijn schuld of nalatigheid is te wijten, gestraft met een gevangenisstraf van acht dagen tot twee maanden en/of een geldboete van BF 100—1000, bij (dodelijk) letsel acht dagen tot twee jaar en/of BF 200—5000. In de andere gevallen van (dodelijk) letsel geldt het WStr, dat maximale gevangenisstraf stelt van zes maanden wegens het toebrengen van onopzettelijk letsel, en twee jaar voor onopzettelijk doden. Rijden onder invloed van alcoholhoudende drank e.d. wordt bestraft met gevangenisstraf van 15 dagen tot zes maanden en/of een geldboete van BF 100—1000. Bij de meeste overtredingen op de Wegverkeerswet mag of moet de rechter de vervallenverklaring uitspreken van het recht tot sturen voor een maximumduur van vijf jaar en in bepaalde gevallen definitief.
