m. (-s), een elektrotechnisch meetinstrument voor het bepalen van het elektrisch vermogen in watt.
Het elektrisch vermogen wordt bij wisselstroom aangegeven door het produkt U-I· cos 𝜑, waarin U = effectieve spanning in volt, I = effectieve stroom in ampère en cos 𝜑 = arbeidsfactor (bij gelijkstroom is cos 𝜑 = 1). Men kan voor de bepaling van het vermogen evenals bij de volt(spannings)meter een gewijzigd stroomsterktemeetinstrument gebruiken. Het bestaat evenals de elektro-dynamometer voor wisselen gelijkstroom uit twee spoelen (een vaste en een beweeglijke), waarbij men door de ene (dik draad) de hoofdstroom I, door de andere, bestaande uit dun draad, met voorschakelweerstand, de met de spanning U evenredige stroom laat gaan. De spoelen oefenen krachten (koppel) op elkaar uit, als gevolg waarvan de beweeglijke spoel onder tegenwerking van een veer een evenwichtsstand inneemt, waarbij de door de wijzer aangegeven uitslag evenredig is met het elektrisch vermogen in de gemeten stroomrichting, uitgedrukt in watt. Zie ampèremeter, voltmeter.
