o. (-pen), publiekrechtelijk lichaam, waarvan het bestuur overheidsmacht kan uitoefenen ter behartiging van bepaalde waterstaatsbelangen.
De Ned. grondwet spreekt wel van waterschappen, maar omschrijft niet wat daaronder moet worden verstaan. Art. 206 bepaalt wel, dat de besturen van waterschappen, veenschappen en veenpolders in het huishoudelijk belang van die instellingen verordeningen kunnen maken. Waterschappen worden opgericht en opgeheven door de Provinciale Staten, staan onder toezicht van Gedeputeerde Staten en, indien nodig, onder toezicht van de staat. Tot verandering van de inrichting of reglementen kunnen de besturen van die instellingen voorstellen aan de Staten doen. De deelhebbers van een waterschap heten geërfden of ingelanden, hun vertegenwoordigers hoofdgeërfden of hoofdingelanden. Politieverordeningen of keuren kunnen alleen worden gemaakt door die besturen van waterschappen, aan wie de bevoegdheid daartoe bij het waterschapsreglement uitdrukkelijk is toegekend.
De keuren behoeven de goedkeuring van Gedeputeerde Staten. Tegen weigering van goedkeuring bestaat beroep op de Kroon. Een wet van 9.5.1902 (nadien gewijzigd) kent aan de besturen van waterschappen, veenschappen en veenpolders nog enige verdere bevoegdheden toe (bij dreigend gevaar van regelingen afwijken, politiedwang, parate executie enz.). Van waterschappen, belast met verdediging tegen zeewater, water van het IJsselmeer of oppervlaktewater van de grote rivieren (hoogheemraadschappen, polderdistricten en dijkdistricten), worden de voorzitters en de leden van de dagelijkse besturen door de koning benoemd, geschorst en ontslagen. Er zijn algemene provinciale waterschapsreglementen; daarnaast krijgt elk afzonderlijk waterschap een bijzonder reglement. Bij dringend of dreigend gevaar voor het bezwijken of overlopen van een waterkering moeten de waterschapsbesturen de bevelen van Rijkswaterstaat opvolgen.
Voor België: watering.
