v./m. (werven),
1. hoogte, terp; het geheel van de sedimentlagen waaruit die hoogten (ten dele) bestaan;
2. (hist.) gerechtsplaats.
Een warf was oorspronkelijk de hoogte waarop het ding werd gehouden. Later, in Friesland en de Groninger Ommelanden, een rechtscollege, samengesteld uit de rechterlijke personen uit verscheidene districten, die op de warf bijeenkwamen. Ook gebruikt ter aanduiding van de terechtzitting zelf.
