v. (-en), totaal aan wettelijke regelingen inzake de hoedanigheid en de juiste aanduiding van waren, m.n. eetwaren en dranken.
In Nederland is de warenwetgeving geregeld in de Warenwet en de Vleeskeuringswet.
In België is er een uitgebreide reglementering betreffende de zuivelprodukten en hun handel, overkoepeld door de wet van 28.3.1975, betreffende de handel in landbouw-, tuinbouwen visserijprodukten, die van toepassing is op de zuivelprodukten, evenals op eieren en eiprodukten. Daarnaast is er de wet van 24.1.1977 betreffende de bescherming van de gezondheid van de verbruikers inzake voedingsmiddelen en andere produkten. De reglementering inzake zuivelprodukten staat onder leiding en toezicht van een openbare instelling bij het Ministerie van Landbouw, de Nationale Zuiveldienst, opgericht bij de wet van 15.1.1938 en ingesteld bij KB van dezelfde datum, laatst gewijzigd op 7.8.1957. De wet van 24.1.1977 omvat de mogelijkheid verbodsbepalingen uit te vaardigen, de samenstelling van de voedingsmiddelen te bepalen, de benamingen ervan vast te stellen alsmede de voorlichting van de verbruiker, ook op taalgebied, te reglementeren. Verder behelst deze bevoegdheden om regels en verbodsbepalingen te stellen op het in de handel brengen van dieetvoedingsmiddelen, vitamines en voedingsmiddelen waaraan vitamines, oligo-elementen (ijzer, koper) of andere nutriënten werden toegevoegd. De koning kan eveneens gezondheidsvoorwaarden opleggen aan personen, voorwerpen, verpakkingen, lokalen en voertuigen die de voedingsmiddelen kunnen bezoedelen of besmetten, en de handel en uitvoer van detergenten, reinigingsen onderhoudsmiddelen reglementeren.
Ook kunnen aan regels en verbodsbepalingen onderworpen worden de reclame betreffende de voedingsmiddelen, de toevoegsels, de detergentia en cosmetica, alsmede de reclame betreffende tabak. De koning stelt de lijst op van de toevoegsels die in de voedingsmiddelen mogen worden aangewend, bepaalt hun zuiverheidsnormen, wijst de voedingsmiddelen aan waarvoor de toevoegsels toegelaten zijn, stelt hun maximum hoeveelheid vast, en bepaalt de inlichtingen die met betrekking tot die toevoegsels op de verpakking van de voedingsmiddelen moeten worden aangebracht. De aanwezigheid van contaminanten (d.i. elke zelfstandigheid die niet opzettelijk is toegevoegd aan een eetwaar maar hierin toch aanwezig is, als een residu van de produktie) kan door de koning, op advies van de Hoge Gezondheidsraad, gereglementeerd, verboden of beperkt worden.