m. (-brieven), (ook: wapendiploma), oorkonde waarin het recht tot het voeren van een wapen wordt vastgelegd (zonder dat de desbetreffende persoon daardoor in de adelstand wordt verheven).
In de wapenbrief, veelal fraai uitgevoerd en voorzien van de inhoud bekrachtigende zegels en stempels, is meestal een volledige beschrijving van het wapen opgenomen, terwijl een fraai uitgevoerde wapentekening op het midden van het stuk prijkt. De oudst bekende wapenbrief dateert van 1316: de stad Viterbo kreeg van de pauselijke vicaris voor Toscane het recht in het stadswapen ook de kerkbanier op te nemen. De uitgifte van wapenbrieven vindt nog steeds plaats, meestal ter bevestiging van bestaande rechten. De republiek San Marino staat erom bekend, dat er tegen hoge betaling op grote schaal fraaie wapendiploma’s worden verleend.
