m. (-s),
1. iemand die op walvissen jaagt;
2. hulpvaartuig van een grote walvisvaarder, bestemd voor de eigenlijke jacht op walvissen.
De modernste walvisjagers behalen een snelheid van 17 knopen. De oudere, meestal stoomschepen, varen minder snel en worden gebruikt om de geschoten walvissen naar het fabrieksschip te brengen. Karakteristiek voor de walvisjager is het harpoenkanon boven de voorsteven en de loopbrug van het stuurhuis naar het platform voor dit kanon. De kapitein van de walvisjager is tevens harpoenier. De harpoen is voorzien van een explosieve lading en van weerhaken die in werking treden als het doel geraakt is en de tros onder spanning komt. Om te voorkomen dat de spanning op de nylontros te groot wordt als de walvis tracht te ontsnappen, is de tros op de walvisjager aan een veeraccumulator verbonden, die in staat is om stootbelastingen soepel te verwerken, zie walvisvaart.
