Ned. natuurkundige, *23.11.1837 Leiden, ♰8.3.1923 Amsterdam. Van der Waals was aanvankelijk onderwijzer; in korte tijd behaalde hij verscheidene MO-akten.
Zijn dissertatie Over de continuïteit van den gasen vloeistoftoestand (1873) maakte hem beroemd. Van 1877-1907 was hij hoogleraar te Amsterdam. Zijn werk, dat leidde tot o.a. de toestandsvergelijking van Van der Waals (1873), de wet van de overeenstemmende toestanden (1880) en de theorie van de binaire mengsels (1889), vormde de theoretische basis voor de experimentele onderzoekingen van Kamerlingh Onnes en zijn medewerkers in het kryogeenlabortorium te Leiden. Van der Waals ontving in 1910 de Nobelprijs voor natuurkunde.
